Lezing

De salutogene werking van daglicht en natuur: licht en groen voor geestelijke gezondheid door
Yvonne de Kort, Hoogleraar licht & omgevingspsychologie, TU/e

“It is the unqualified result of all my experience with the sick that, second only to their need of fresh air, is their need of light; that, after a close room, what hurts them most is a dark room and that it is not only light but direct sunlight they want.” (Florence Nightingale)

Daglicht en natuur zijn in principe gratis voorhanden maar worden, misschien om die reden, nog veel te weinig serieus genomen als preventieve, palliatieve, en zelfs curatieve strategieën, ook in de geestelijke gezondheidszorg. Gelukkig wordt lichttherapie voor steeds meer aandoeningen erkend als effectieve primaire of adjuvante therapie, niet alleen voor seizoensgebonden depressie, maar (daar) buiten ligt zoveel meer potentie. Goed en voldoende licht is eigenlijk de hele dag belangrijk, en zo ook zijn er aanwijzingen voor het belang van regelmatig contact met natuur. In deze presentatie bespreken we op basis van diverse recente studies wat goed licht is (Is 10.000 lux noodzakelijk? Doet het lichtspectrum er toe? komt het beste licht wel uit een lichtbak, of toch van de zon?) En we bespreken een aantal studies waarin effecten van natuurblootstelling werden onderzocht, in gezonde populatie, of onder mensen met een psychiatrisch beeld. We hopen daarmee het nauwe perspectief op 30 minuten voor een therapielamp te verruimen naar een brede kijk op gezonde toegang tot groen, daglicht en kunstlicht vanuit zowel biologisch als psychologisch perspectief. 

Leerdoelen:      

• de deelnemer neemt kennis van empirisch onderzoek naar effecten van natuur en van daglicht op mentale gezondheid
• de deelnemer raakt vertrouwd met beeldvormende en niet beeldvormende aspecten van lichtblootstelling
• de deelnemer kan uitleggen waarom lux en melanopische EDIs niet het gehele verhaal vertellen
• de deelnemer kan deze inzichten vertalen naar gedragsadviezen en ontwerp van verblijfsruimten

Lezing

Zelfmanagement bij bipolaire stoornissen door
Silvio van den Heuvel, docent Saxion

Naast medicamenteuze- en psychologische behandeling adviseert de huidige multidisciplinaire richtlijn bipolaire stoornissen aan om zelfmanagementvaardigheden aan te leren om herhaalde episoden te reduceren. Zelfmanagement van een bipolaire stoornis is een verzamelnaam en behelst vooral een bundel aan niet-medicamenteuze interventies die gericht zijn op stemmings- en activiteiten monitoring en vroege signalering van prodromale symptomen. Het is bekend dat het gebruik van monitoringsinstrumenten effectief is in het terugdringen van het aantal herhaalde episodes voor een deel van de patiëntenpopulatie. Het is echter minder duidelijk hoe de inzet van deze interventies bijdraagt aan het bevorderen van zelfmanagement van een bipolaire stoornis.  Deze lezing zal ingaan op de vraag welke leermechanismen ten grondslag liggen aan zelfmanagement en hoe interventies kunnen worden ingezet om dit leerproces te bevorderen.

Leerdoelen:

• Deelnemers verkrijgen kennis  over het begrip ‘zelfmanagement’ bij een bipolaire stoornis
• Deelnemers verkrijgen kennis van het leerproces dat ten grondslag ligt aan het bevorderen van zelfmanagement bij een bipolaire stoornis
• Deelnemers verkrijgen kennis in de werkingsmechanismen van zelfmanagement bevordering bij een bipolaire stoornis